صندوق بینالمللی پول آی. ام. اف IMF مخفف (International Monetary Fund) یک سازمان بینالمللی بر اجرای سامانه پولی بینالمللی نظارت دارد. صندوق بینالمللی پول، یکی از معتبرترین منابع ارزیابی و پیش‌بینی وضعیت اقتصاد جهانی محسوب میشود.
سایت رسمی: https://www.imf.org
بانک جهانی همراه با صندوق بینالمللی پول در کنفرانس برتون وودز در سال ۱۹۴۴ ایجاد شد. رئیس بانک جهانی، به‌طور سنتی، آمریکایی است. بانک جهانی و صندوق بینالمللی پول هر دو در واشینگتن دی سی مستقر هستند و از نزدیک با یکدیگر همکاری میکنند.
آنچه در این مقاله می‌خوانید
تاریخچه صندوق بین المللی پول
صندوق بین المللی پول یک نهاد پولی مستقل جهانی است که در سال ۱۹۴۵ به وجود آمد و هیچ ارتباط تشکیلاتی با سازمان ملل ندارد. این سازمان اقتصادی جهانی در سال ۱۹۴۵ بر اساس موافقت نامه برتن وودز تاسیس شد و از سال ۱۹۴۷ فعالیت رسمی خود را آغاز کرد.
اهداف صندوق بین المللی پول
- ایجاد همکاری مالی بین المللی از طریق یک نهاد ثابت که ابزار لازم برای مشاوره و تشریک مساعی در مشکلات مالی جهانی را فراهم می آورد.
- ایجاد تسهیلات لازم برای توسعه و تعدیل تجارت جهانی و همکاری در جهت پیشبرد و حفظ بازار کار و درآمدهای حقیقی و نیز توسعه منابع درآمد زا برای تمام اعضا به عنوان هدف اساسی در سیاست گذاری‌های اقتصادی.
- تقویت ثبات در بازار تبدیل ارز و حفظ نظام یکپارچه در مبادلات ارزی میان اعضا ونیز اجتناب از افت ارزش ارز به دلیل رقابت های نادرست در بازار جهانی.
- کمک به بنا نهادن نظام چند جانبه پرداخت‌ها در حوزه مبادلات جاری میان اعضا و در حذف محدودیت‌های تبدیل ارز خارجی که مانع رشد تجارت جهانی میشود.
- ایجاد دسترسی موقت اعضا به منابع صندوق با رعایت جوانب امنیتی لازم برای تسهیل در اصلاح ترازهای پرداخت ناهماهنگ.
هدف اصلی آی. ام. اف
به طور خلاصه، هدف اصلی تشکیل این صندوق ارتقای میزان همکاری مالی، جلوگیری از فقر، کمک به رشد اقتصادی و بازار کار در سطح بین المللی و ایجاد تسهیلات مالی برای کشورهایی که خواستار تنظیم تراز پرداختشان هستند، می‌باشد.
صندوق بینالمللی پول چگونه کار می‌کرد؟
صندوق بینالمللی پول در سال ۱۹۴۵ تأسیس شد و کشورهای عضو، هر کدام پولی را به عنوان سپرده به این صندوق اختصاص دادند تا در صورت لزوم، از دارایی صندوق به کشورهای عضو وام داده شود.
اعضا صندوق
اعضای صندوق بینالمللی پول ۱۸۹ کشور عضو سازمان ملل متحد هستند. اعضای پیشین آن کوبا (که در سال ۱۹۶۴ سازمان را ترک کرد) و جمهوری چین (تایوان) (که در ۱۹۸۰ پس از پذیرش جمهوری خلق چین اخراج شد) بودند. بیشترین سرمایه و حق رأی مربوط به ایالات متحده آمریکاست که حدود ۸۳ میلیارد دلار سرمایه در IMF و ۱۶.۵ درصد حق رأی این نهاد را در اختیار دارد.
عضویت ایران در IMF
دولت ایران جزو 44 کشور دعوت شده به کنفرانس برتن وودز در سال 1944م بود و اعضای هیئت چهار نفره اعزامی آن در کمیسیون های مربوط به تهیه اساسنامه صندوق بین المللی پول و بانک جهانی شرکت داشتتند.
نخستین استفاده ایران از منابع مالی صندوق در سال 1330 در اثر مشکلات ارزی حاصل از ملی شدن صنعت نفت بود که دولت در مقابل سفته های ریالی معادل 25 درصد سهمیه اعتباری خود در صندوق، دلار به دست آورد. به دلیل کوتاهی مدت اعتبارات صندوق، دولت ایران موظف بود هر ساله بخشی از اعتبار مزبور و دیگر اعتبارات دریافتی خود به دلار را بازخرید کند. از نتایج عضویت ایران در صندوق بین المللی پول و بانک جهانی، موظف شدن دولت به محاسبه جداول موازنه پرداخت های کشور بود که نخستین بار بنا به درخواست صندوق انجام گرفت و دولت متعهد به ارائه اطلاعات اقتصادی لازم به صندوق شد.
سوالات متداول
