بیت کوین و بیت کوین کش چه تفاوت هایی دارند؟ معرفی و مقایسه جامع

ممکن است بارها اسم بیت کوین کش را شنیده باشید و برایتان سوال شده باشد که بیت کوین کش چیست و چه تفاوت‌هایی با بیت کوین دارد؟ اگر قصد خرید بیت کوین را دارید و کنجکاو هستید که در مورد تفاوت آن با بیت کوین کش بدانید، در ادامه این مقاله با ما همراه باشید.

بیت کوین (BTC) چیست؟

بیت‌کوین اولین و شناخته شده‌ترین ارز دیجیتال است که در سال 2008 توسط یک فرد ناشناس به نام ساتوشی ناکاموتو اختراع شد و در سال 2009 به عنوان نرم افزار منبع باز منتشر شد. بیت کوین بدون مرجع مرکزی یا بانک کار می‌کند و برای پردازش تراکنش‌ها به شبکه همتا به همتا متکی است. بیت کوین دارای حداکثر 21 میلیون کوین است که آن را به یک دارایی ضد تورم تبدیل می‌کند. بیت کوین از تکنیک‌های رمزنگاری برای ایمن سازی تراکنش‌ها و کنترل تولید واحدهای جدید استفاده می کند. برای مشاهده قیمت بیت کوین و سرمایه گذاری در آن می‌توانید به صرافی او ام پی فینکس مراجعه کنید.

بیتکوین چگونه کار می‌کند؟

ماینینگ فرآیندی است که طی آن بیت کوین‌ها جدید ایجاد و تراکنش‌ها به بلاکچین اضافه می‌شوند. ماینرها مسئله‌های رمزنگاری پیچیده را با استفاده از قدرت محاسباتی دستگاه‌های خود حل می کنند تا یک هش بلاک معتبر پیدا کنند. این فرآیند به عنوان اثبات کار (Proof of Work) شناخته می شود که به انرژی و منابع محاسباتی قابل توجهی نیاز دارد.اولین ماینری که بتواند این معما را حل کند، از طریق بیت کوین‌های تازه ضرب شده (پاداش بلاک) و کارمزد تراکنش‌ها پاداش دریافت می‌کند.

بلاکچین یک دفتر کل توزیع شده و تغییر ناپذیر است که تمام تراکنش‌های بیت کوین را ثبت می‌کند. هر بلاک حاوی لیستی از تراکنش‌های اخیر است و این بلاک‌ها در یک زنجیره به هم متصل می‌شوند، از این رو به آن “blockchain” می‌گویند. این فناوری سبب شفافیت، امنیت و جلوگیری از هزینه مضاعف می‌شود.

مکانیزم رمزنگاری بیت‌کوین باعث می‌شود که فقط صاحبان قانونی بتوانند بیت کوین‌های خود را خرج کنند. تمام تراکنش‌های بیت‌کوین در بلاک چین عمومی ثبت می‌شوند و تاریخچه تراکنش‌ها را در دسترس همه قرار می‌دهند. با این حال، هویت های پشت تراکنش ها همچنان مستعار است.

تاریخچه بیت‌کوین

همانطور که اشاره شد، بیت‌کوین (Bitcoin) اولین ارز دیجیتال غیرمتمرکز در جهان است که توسط فردی ناشناس به نام ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) ایجاد شد. این ارز دیجیتال از زمان معرفی آن در سال 2008 تا به امروز، تحولات و تغییرات بسیاری را تجربه کرده است.

در 31 اکتبر 2008، ساتوشی ناکاموتو مقاله‌ای به نام «بیت‌کوین: یک سیستم پولی الکترونیکی همتا به همتا» منتشر کرد. این مقاله نحوه عملکرد بیت‌کوین و سیستم بلاکچین را توضیح می‌دهد و راه حلی برای مشکل دوبار خرج کردن (Double Spending) ارائه می‌دهد.

اولین تراکنش خرده فروشی مربوط به بیت کوین در سال 2010 رخ داد، زمانی که مردی از فلوریدا 10000 بیت کوین خرج کرد تا دو پیتزا به خانه خود ببرد.این تراکنش به عنوان روز پیتزای بیت‌کوین (Bitcoin Pizza Day) شناخته می‌شود.

با افزایش محبوبیت بیت کوین، مشکلاتی برای جامعه ایجاد شد که بزرگترین آن مقیاس پذیری بود. در سال 2017، به دلیل اختلافات در جامعه بیت‌کوین بر سر مقیاس‌پذیری شبکه، بیت‌کوین به دو ارز دیجیتال جداگانه تقسیم شد: بیت‌کوین (BTC) و بیت‌کوین کش (BCH). این هارد فورک به دلیل عدم توافق در مورد نحوه افزایش ظرفیت تراکنش‌های شبکه بیت‌کوین رخ داد.

بیت کوین کش چیست؟

بیت‌کوین کش (BCH) یک ارز دیجیتال است که در نتیجه‌ی یک فورک از بیت‌کوین (Bitcoin) در آگوست 2017 ایجاد شد. این فورک به دلیل اختلاف نظرهایی در جامعه بیت‌کوین بر سر چگونگی مدیریت مقیاس‌پذیری و افزایش حجم تراکنش‌ها انجام شد. بیت‌کوین کش به عنوان یک راه حل جایگزین برای پرداخت‌های روزانه با هزینه کمتر و سرعت بالاتر است.

بیت کوین کش چگونه راه اندازی شد؟

در سال 2017، بلاکچین بیت کوین قادر به مدیریت افزایش تقاضای ناشی از بازار صعودی نبود. این امر باعث تاخیرهای طولانی برای تراکنش‌های بیت کوین و همچنین کارمزدهای بالایی (تقریبا 40 دلار) شد. توسعه دهندگان به این نتیجه رسیدند که طراحی بیت کوین برای تراکنش‌های خرد مطلوب نیست و ساتوشی ناکاموتو نیز در وایت پیپر اشاره کرده‌است که بیت کوین نیاز به ارتقا دارد.

راه حل پیشنهادی، افزایش اندازه بلاک از 1 مگابایت به 8 مگابایت بود (بعدها به 32 مگابایت افزایش یافت) که منجر به تایید تراکنش‌های بیشتری در ثانیه می‌شد. این تغییر با مقاومت صاحب نظرانی مواجه شد که معتقد بودند اندازه بلاک‌های بزرگ‌تر شبکه بیت‌کوین را متمرکز می‌کند و این برخلاف ماهیت و اهداف شکل گیری آن است. بالا بردن اندازه بلا‌ک هر شبکه، نیازمندی‌های سخت افزاری برای اجرای یک گره را افزایش می‌دهد و اجرای گره را برای افراد عادی دشوارتر می‌کند.

افزایش اندازه بلاک همچنین به معنای کاهش هزینه تراکنش بیت کوین است. اگرچه این ممکن است برای اکثر کاربران بیت کوین مطلوب باشد، اما سود ماینرهای بیت کوین که از طریق پاداش‌ هر بلاک کسب درآمد می‌کنند را کاهش دهد.

هارد فورک چیست؟

در عصر نوآوری امروز، اغلب اختلاف توسعه‌دهندگان بر سر یک موضوع در اکوسیستم با یک مکانیسم رای گیری حل می‌شود که در آن گزینه‌ای که بیشترین رای را دریافت می‌کند، اجرایی می‌شود.

اما مواقعی وجود دارد که رای دهندگان نمی‌توانند به اجماع برسند و پروژه به دو بخش تقسیم می‌شود. این تقسیم چیزی است که به عنوان «هارد فورک» شناخته می‌شود. این دقیقا همان چیزی است که در مورد بیت کوین (BTC) و بیت کوین کش (BCH) اتفاق افتاد.

هارد فورک اساساً یک واگرایی در قوانین اجماع دو شبکه با پایگاه کد یکسان است. بیت‌کوین و بیت‌کوین کش هر دو یک پایگاه کد مشترک دارند، اما قوانین اجماع متفاوتی دارند. به بیان دیگر، بیت کوین کش را می توان شبیه سازی بیت کوین اما با تنظیمات متفاوت در نظر گرفت.

هارد فورک بیت کوین کش

همانطور که قبلاً گفته شد، مشکل مقیاس بندی منجر به تقسیم بیت کوین به دو زنجیره جداگانه بیت کوین (BTC) و بیت کوین کش (BCH) شد. هدف این بود که ارز دیجیتالی مانند بیت کوین بتواند برای تراکنش‌های روزانه مورد استفاده قرار بگیرد.

الگوریتم های تنظیم سختی

در روزهای اولیه بیت کوین، استخراج ارز دیجیتال به قدری آسان بود که هر کسی با دسکتاپ می‌توانست شروع به استخراج کند و توکن‌های بیت کوین را جمع آوری کند. از آنجایی که بیت‌کوین یک ارز دیجیتال اثبات کار (POW) است، استخراج‌کنندگان بیت‌کوین با بیشترین قدرت پردازش (قدرت هش) تمایل دارند که برای تولید بلاک بعدی با یکدیگر رقابت کنند.

سوال واضحی که مطرح می شود این است که اگر شخصی دستگاهی با قدرت پردازشی زیاد، تمام بیت کوین را به یکباره استخراج کند چه می‌شود؟ ساتوشی ناکاموتو در واقع این را پیش‌بینی کرده‌بود و مفهومی به نام «تنظیم سختی» را معرفی کرد. بیت کوین و بیت‌کوین کش به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که 10 دقیقه زمان بلوک حدود داشته باشند و سختی آن به صورت دوره‌ای بر اساس زمان استخراج بلاک‌های قبلی تنظیم می‌شود. بیت کوین کش از الگوریتم تنظیم سختی اضطراری (EDA) استفاده می کند. این الگوریتم، اگر اختلاف زمانی بین 6 بلوک قبلی بیش از 12 ساعت باشد، دشواری 20٪ کاهش می‌یابد.

قابلیت قرارداد هوشمند

قراردادهای هوشمند توسط توسعه دهندگان اتریوم چندین سال پس از پیدایش بیت کوین ایجاد شده‌اند. از این رو، معماری بیت کوین به صورت بومی از قراردادهای هوشمند پشتیبانی نمی‌کند. عدم پشتیبانی از قرارداد هوشمند به این معنی است که بیت کوین نمی‌تواند در پروتکل‌های DeFi (مالی غیر متمرکز) استفاده شود. برای حل این مشکل، ارتقاء Taproot معرفی شد. علاوه بر این، راه حل پیشنهادی دیگری برای مقیاس بندی بلاک چین بیت کوین شبکه لایتنینگ بیت کوین نام دارد. شبکه لایتنینگ یک راه حل لایه ۲ است که بر روی شبکه بیت کوین ساخته شده‌است که با استفاده از قابلیت قرارداد هوشمند، تراکنش‌های سریع تر و ارزان‌تری را امکان پذیر می‌کند.

بیت‌کوین کش از قراردادهای هوشمند به صورت بومی پشتیبانی می‌کند و به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا پروتکل‌های پیچیده‌تر DeFi را با استفاده از CashScript (زبان برنامه‌نویسی قرارداد هوشمند BCH) پیاده‌سازی کنند. بیت کوین کش در نوامبر 2018 در واقع تحت یک فورک دوم قرار گرفت، که منجر به ایجاد بیت کوین (BSV) شد که عناصر BTC و BCH را با هم ترکیب می کند.

فرق بیت کوین و بیت کوین کش

گروهی از توسعه‌دهندگان تغییراتی را در نحوه عملکرد بیت‌کوین پیشنهاد کردند و پس از بحث‌ها و استدلال‌های متفاوت بیت کوین کش متولد شد. تفاوت های کلیدی بین بیت کوین و بیت کوین کش سرعت، امنیت و هزینه است. تراکنش‌های بیت کوین به دلیل قوانین سختگیرانه‌تر در مورد اعتبارسنجی، کندتر انجام می‌شود و کارمزدهای آن بالاتر است. تراکنش‌های بیت‌کوین کش سریع‌تر و با هزینه کمتری صورت می‌گیرد، اما این سرعت ممکن است به معنای آسیب‌پذیری بیشتر نیز باشد.

بیت کوین (BTC) و بیت کوین کش (BCH) هر دو ارزهای دیجیتالی هستند که از یک بلاک‌چین منشا گرفته‌اند. نگرانی اصلی این بود که با محبوبیت بیشتر بیت کوین، سرعت تراکنش کاهش یابد و منجر به از دست دادن کاربران و در نهایت شکست شبکه شود. بیت‌کوین با استفاده از نرم‌افزار منبع باز ساخته شده‌است که اساسا به این معنی است که هر کسی می‌تواند به نرم‌افزار دسترسی داشته باشد و آن را مشاهده کند یا تغییراتی را پیشنهاد کند. در سال 2017، گروهی از توسعه دهندگان شبکه تغییر کدی را پیشنهاد کردند که به اندازه بلوک‌های بزرگتر و افزایش ظرفیت برای پردازش تراکنش‌ها منجر می‌شد. در آخر بیت‌کوین کش به عنوان هارد فورک بیت‌کوین راه اندازی شد.

بیت کوین، سگویت (SegWit) را برای افزایش موثر ظرفیت تراکنش و کاهش حجم تراکنش‌ها پیاده سازی کرد. این تغییر همچنین راه را برای شبکه لایتنینگ هموار کرد؛ اما بیت کوین کش، SegWit را پیاده سازی نکرد و در عوض بر افزایش اندازه بلاک تمرکز کرد تا تراکنش‌های بیشتری را در زنجیره انجام دهد.

در بیت کوین، به طور متوسط هر 10 دقیقه یک بلاک جدید یک مگابایتی تولید می‌شود و هر بلوک می‌تواند شامل بیش از هزار تراکنش باشد. بیت کوین کش اندازه بلوک خود را در زمان فورک به 8 مگابایت و بعداً به 32 مگابایت افزایش داد. این قابلیت به بیت کوین کش اجازه می‌دهد تا تراکنش‌های بیشتری را در هر بلوک در مقایسه با بیت کوین انجام دهد.

بیت کوین که اصلی‌ترین و شناخته‌شده‌ترین ارز دیجیتال است، دارای ارزش بازار قابل توجه و پذیرش گسترده‌تری در بین موسسات مالی است و به عنوان ذخیره ارزش مورد استفاده قرار می‌گیرد. در حالی که بیت کوین کش، به طور کلی به عنوان یک جایگزین کم هزینه برای تراکنش‌های بین المللی و روزمره استفاده می‌شود.

جمع بندی

اصلی‌ترین تفاوت بیت کوین و بیت کوین کش در مقیاس پذیری است. در این مطلب به اصلی‌ترین مفاهیمی که در تفاوت بیت کوین و بیت کوین کش نقش دارند، پرداختیم. نکته لازم به ذکر این است که این مطلب هیچ گونه پیشنهاد معاملاتی را ارائه نمی‌دهد و صرفا جهت ارتقای آگاهی جامعه کریپتو فارسی نگارش شده‌است.