چگونه ارز دیجیتال خود را پس از سقوط FTX ایمن نگه داریم؟

سقوط صرافی کریپتو FTX خیلی ها رو وادار کردن تا در رویکرد کلی خودشان برای سرمایه‌گذاری تجدید نظر کنند از حضانت شخصی گرفته تا تأیید وجود وجوه در زنجیرها. این تغییر رویکرد اساساً به دلیل عدم اعتماد سرمایه‌گذاران ارزهای دیجیتال به کارآفرینان بعد از فریب‌خوردن توسط مدیر عامل FTX و یکی از بنیان‌گذاران (SBF) سام بانکمن-فرید ایجاد شد.

FTX پس از اینکه SBF و همدستانش در حال سرمایه گذاری مجدد مخفیانه وجوه کاربران دستگیر شدند که منجر به جابجایی حداقل 1 میلیارد دلار از وجوه مشتری شد، سقوط کرد. تلاش‌ها برای به دست آوردن مجدد اعتماد سرمایه‌گذاران باعث شد که صرافی‌های ارزهای دیجیتال رقیب به‌طور فعالانه ذخایر خودش را برای تأیید وجود وجوه کاربران به نمایش بگذارند.

با این حال، اعضای جامعه از آن زمان خواستند که صرافی ها تعهدات خود را برای محافظت از ذخایر نشان دهند.
با SBF، که خود را «سخاوتمندترین میلیاردر» معرفی می‌کند، که در روز روشن مرتکب کلاهبرداری می‌شود و هیچ پیامد قانونی قابل مشاهده‌ای ندارد، سرمایه‌گذاران باید موضع دفاعی خود را در هنگام حفاظت از سرمایه‌گذاری‌های خود حفظ کنند.

برای محافظت از دارایی ها در برابر کلاهبرداری، هک و اختلاس، سرمایه گذاران باید اقدامات خاصی را برای حفظ کنترل کامل دارایی های خود انجام دهند که اغلب به عنوان بهترین روش های سرمایه گذاری رمزنگاری در نظر گرفته می شود.
صرافی های کریپتو به طور گسترده ای برای خرید، فروش و تجارت ارزهای رمزنگاری شده در ازای هزینه اندک استفاده می شوند.
در حالی که روش‌های دیگر، از جمله فروش همتا به همتا و مستقیم، همیشه یکی از گزینه ها هستند، نقدینگی بالاتر مبادله‌ای به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد تا سفارش‌ها را مطابقت دهند و تضمینی برای از دست دادن وجوه در طول معامله نداشته باشند.

چون مشکل زمانی به وجود می آید سرمایه گذاران تصمیم می گیرند وجوه خود را در کیف هایی که صرافی ها در اختیار آنها قرار دهند، تا انها نگه دارند. متأسفانه، اینجا جایی است که بیشتر سرمایه‌گذاران درس «نه کلیدهای شما، نه سکه‌هایتان» را به روشی سخت با تجربه ای بد یاد میگیرند.
ارزهای رمزنگاری شده ذخیره شده در کیف پول های توسط صرافی ارائه شده در نهایت در اختیار مالک است که در مورد کاربران FTX توسط SBF و همکارانش مورد سوء استفاده قرار گرفت.
فرار از این خطر به سادگی انتقال وجوه از صرافی به کیف پولی بدون کلید خصوصی مشترک است. کلیدهای خصوصی رمزگذاری های ایمنی هستند که امکان دسترسی به وجوه ذخیره شده در کیف پول های رمزنگاری را فراهم می کنند و در صورت عدم جایابی با استفاده از عبارت پشتیبان می توان آنها را بازیابی کرد.
کیف پول‌های سخت‌افزاری، مالکیت کامل کلیدهای خصوصی کیف پول رمزنگاری را ارائه می‌کنند، بنابراین دسترسی وجوه را فقط به صاحب کیف پول سخت‌افزاری محدود می‌کنند.

پس از تهیه ارزهای دیجیتال از یک صرافی، کاربران باید به طور داوطلبانه دارایی های خود را به یک کیف پول سخت افزاری منتقل کنند.
پس از تکمیل تراکنش، صاحبان صرافی ارز دیجیتال دیگر نمی توانند به صندوق دسترسی داشته باشند.
در نتیجه، سرمایه‌گذارانی که کیف پول سخت‌افزاری را انتخاب می‌کنند، دیگر خطر از دست دادن وجوه خود را به دلیل کلاهبرداری یا هک‌هایی که در صرافی‌ها اتفاق می‌افتد، نخواهند داشت.
با این حال، در حالی که کیف پول‌های سخت‌افزاری به امنیت کلی وجوه می‌افزایند، زمانی که ارزش توکن به‌طور غیرقابل جبرانی کاهش می‌یابد، ارزهای دیجیتال در معرض خطر زیان‌های دائمی باقی می‌مانند.
ارائه دهندگان کیف پول سخت افزاری شاهد افزایش شدید فروش بوده اند، زیرا سرمایه گذاران به آرامی از ذخیره دارایی های خود در مبادلات دور می شوند.