اتریوم کلاسیک چیست؟ بررسی تاریخچه و اهداف

اتریوم کلاسیک (Ethereum Classic) یکی از نسخه‌های اصلی پلتفرم اتریوم است که پس از وقوع یک هاردفورک در سال ۲۰۱۶ به وجود آمد. این پلتفرم، برخلاف نسخه‌ی مدرن اتریوم، به اصول اولیه خود یعنی “تغییرناپذیری بلاکچین” وفادار ماند. ایده اولیه اتریوم توسط ویتالیک بوترین در سال ۲۰۱۳ ارائه شد که با هدف ایجاد بستری برای اجرای قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) شکل گرفت. اتریوم کلاسیک به عنوان نسخه‌ای از این پلتفرم، همچنان از ماشین مجازی اتریوم (EVM) و قراردادهای هوشمند بهره می‌برد و با نماد اختصاری ETC شناخته می‌شود.

تاریخچه ارز دیجیتال اتریوم کلاسیک به وقوع هک مشهور DAO بازمی‌گردد که در نتیجه آن جامعه اتریوم به دو بخش تقسیم شد. اتریوم جدید (ETH) از طریق تغییرات در زنجیره بلاکچین به اصلاح مشکلات پرداخت، اما اتریوم کلاسیک همچنان به زنجیره اصلی خود بدون تغییر ادامه داد تا به اصول تغییرناپذیری و شفافیت پایبند بماند. در این مقاله نحوه عملکرد و تفاوت های مهم ارز دیجیتال اتریوم با اتریوم کلاسیک را بررسی خواهیم کرد.

نگاهی بر تاریخچه اتریوم کلاسیک

اتریوم کلاسیک نتیجه یک انشعاب مهم در تاریخچه اتریوم است که به دنبال یک بحران امنیتی به وجود آمد. در سال ۲۰۱۶، پروژه‌ای به نام DAO (سازمان خودگردان غیرمتمرکز) آغاز شد که هدف آن ایجاد یک صندوق سرمایه‌گذاری غیرمتمرکز بود و با استقبال بسیار زیادی روبه‌رو شد. اما با بروز یک نقص امنیتی و هک شدن این پروژه، حدود ۵۰ میلیون دلار به سرقت رفت که اعتبار و امنیت پلتفرم اتریوم را زیر سؤال برد.

این رویداد باعث شد که توسعه‌دهندگان اتریوم به راه‌حل‌هایی مانند هاردفورک متوسل شوند. هاردفورک به معنای تغییر ساختار شبکه بلاکچین است که در این مورد به دو زنجیره مختلف تقسیم شد. زنجیره جدید به نام اتریوم (ETH) شناخته شد، در حالی که زنجیره قدیمی‌تر به نام اتریوم کلاسیک (ETC) به حیات خود ادامه داد. این تصمیم به معنای پایبندی اتریوم کلاسیک به اصول تغییرناپذیری و عدم دستکاری در بلاکچین بود، که تا به امروز یکی از ویژگی‌های بارز آن به شمار می‌رود.

با وجود اینکه اتریوم کلاسیک از لحاظ حجم بازار و پذیرش عمومی به اندازه اتریوم جدید رشد نکرده، اما همچنان به عنوان یکی از پروژه‌های معتبر و برجسته در فضای ارزهای دیجیتال شناخته می‌شود و به پشتیبانی از قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز ادامه می‌دهد.

ارز دیجیتال اتریوم کلاسیک چگونه کار می‌کند؟

اتریوم کلاسیک (ETC) یکی از ارزهای دیجیتال محبوب و قدیمی در بازار رمز ارزها است که بر روی یک بلاکچین غیرمتمرکز فعالیت می‌کند. این پلتفرم با استفاده از تکنولوژی بلاکچین و قراردادهای هوشمند به کاربران اجازه می‌دهد تا تراکنش‌ها و توافقات خود را بدون نیاز به واسطه‌ها به صورت امن و تغییرناپذیر انجام دهند. اتریوم کلاسیک از زنجیره اصلی اتریوم منشأ گرفته و به اصول تغییرناپذیری داده‌ها در بلاکچین پایبند مانده است. در ادامه، نحوه کارکرد این ارز دیجیتال را بررسی می‌کنیم.

قراردادهای هوشمند

قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) اساس عملکرد اتریوم کلاسیک هستند. این قراردادها در واقع کدهای برنامه‌نویسی شده‌ای هستند که بر روی بلاکچین اجرا می‌شوند و پس از تحقق شرایط مشخص شده به صورت خودکار عمل می‌کنند.

این قراردادها برای حذف واسطه‌ها در تراکنش‌های مالی، توافقات قانونی و حتی اجرای برنامه‌های غیرمتمرکز استفاده می‌شوند. ویژگی مهم قراردادهای هوشمند این است که غیرقابل تغییر و شفاف هستند، به این معنی که پس از تنظیم، هیچ فرد یا نهادی نمی‌تواند آن‌ها را دستکاری کند.

تأیید تراکنش‌ها و امنیت شبکه

شبکه اتریوم کلاسیک بر اساس الگوریتم اجماع اثبات کار (PoW) کار می‌کند. این بدان معناست که برای تأیید تراکنش‌ها و اضافه کردن آن‌ها به بلاکچین، ماینرها باید معماهای ریاضی پیچیده‌ای را حل کنند. این فرآیند زمان‌بر و پرهزینه است، اما امنیت و غیرقابل تغییر بودن بلاکچین را تضمین می‌کند. ماینرها در ازای تأیید تراکنش‌ها و حفظ امنیت شبکه، به عنوان پاداش ارز ETC دریافت می‌کنند.

غیرمتمرکز بودن و حاکمیت مستقل

اتریوم کلاسیک به عنوان یک شبکه غیرمتمرکز شناخته می‌شود. این بدان معناست که هیچ نهاد یا شخص خاصی کنترل کامل بر شبکه ندارد و تمامی تصمیم‌گیری‌ها و تغییرات به صورت عمومی و با رأی‌گیری در میان جامعه توسعه‌دهندگان و کاربران انجام می‌شود. این ویژگی باعث شده که اتریوم کلاسیک در مقابل سانسور و دستکاری مقاوم باشد و اصولی نظیر تغییرناپذیری بلاکچین را حفظ کند.

ماشین مجازی اتریوم  (EVM)

اتریوم کلاسیک از ماشین مجازی اتریوم (EVM) استفاده می‌کند. EVM یک سیستم محاسباتی غیرمتمرکز است که امکان اجرای قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز را در سراسر شبکه فراهم می‌کند. این ماشین مجازی قابلیت اجرای برنامه‌های مختلف را بدون وابستگی به یک سرور مرکزی دارد و در نتیجه امنیت، پایداری و عدم امکان توقف آن را تضمین می‌کند.

تفاوت و مقایسه اتریوم و اتریوم کلاسیک

اتریوم و اتریوم کلاسیک دو شبکه بلاکچین مرتبط هستند که از یک ریشه مشترک منشأ گرفته‌اند. تفاوت اصلی بین این دو به رویداد هک DAO در سال ۲۰۱۶ و تصمیم به ایجاد یک هاردفورک بازمی‌گردد. پس از هاردفورک، اتریوم جدید (ETH) و اتریوم کلاسیک (ETC) به دو شبکه مجزا تبدیل شدند. با اینکه هر دو از قراردادهای هوشمند و ماشین مجازی اتریوم (EVM) استفاده می‌کنند، اما تفاوت‌های کلیدی در فلسفه، توسعه و ویژگی‌های آن‌ها وجود دارد که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.

• منشأ و تاریخچه:
  • اتریوم (ETH) نتیجه هاردفورک زنجیره اصلی است که در سال ۲۰۱۶ برای بازگرداندن سرمایه‌های از دست رفته در هک DAO اجرا شد.
  • اتریوم کلاسیک (ETC) نسخه اصلی و تغییرناپذیر زنجیره است که به خاطر حفظ اصول تغییرناپذیری بلاکچین از هاردفورک پیروی نکرد.
• فلسفه بلاکچین:
  • اتریوم  (ETH): فلسفه انعطاف‌پذیری دارد و معتقد است که برای جبران مشکلات فنی یا کلاهبرداری‌ها می‌توان بلاکچین را تغییر داد.
  • اتریوم کلاسیک  (ETC): به اصول تغییرناپذیری پایبند است و بر این باور است که بلاکچین نباید تحت هیچ شرایطی دستکاری شود.
• اجماع و امنیت:
  • اتریوم  (ETH): در حال انتقال به الگوریتم اثبات سهام (PoS) است که مصرف انرژی کمتری دارد و امنیت شبکه را با سیستم استیکینگ تأمین می‌کند.
  • اتریوم کلاسیک  (ETC): همچنان از الگوریتم اثبات کار (PoW) استفاده می‌کند که نیازمند ماینینگ و مصرف انرژی بالاتری است.
• توسعه و پیشرفت:
  • اتریوم  (ETH): جامعه توسعه‌دهندگان و پروژه‌های بیشتری را جذب کرده و به دلیل توسعه سریع‌تر، شبکه‌های لایه دوم و DeFi را پشتیبانی می‌کند.
  • اتریوم کلاسیک  (ETC): با اینکه همچنان فعال است، رشد کندتری نسبت به اتریوم داشته و پروژه‌های کمتری روی آن توسعه یافته‌اند.
• جامعه و پذیرش:
  • اتریوم  (ETH): پذیرش بسیار گسترده‌تری دارد و به عنوان یکی از بزرگترین پلتفرم‌های قرارداد هوشمند و دیفای (DeFi) شناخته می‌شود.
  • اتریوم کلاسیک  (ETC): جامعه کوچکتری دارد و پذیرش عمومی آن در مقایسه با اتریوم کمتر است.
• امنیت شبکه:
  • اتریوم  (ETH): به دلیل مهاجرت به PoS و افزایش امنیت در برابر حملات، در بلندمدت از امنیت بالاتری برخوردار خواهد بود.
  • اتریوم کلاسیک  (ETC): در گذشته چندین بار دچار حملات ۵۱ درصدی شده است، که امنیت آن را به چالش کشیده است.
• استفاده و کاربرد:
  • اتریوم  (ETH): به عنوان یکی از محبوب‌ترین شبکه‌ها برای توسعه DApps و قراردادهای هوشمند، میزبان هزاران پروژه دیفای و NFT است.
  • اتریوم کلاسیک  (ETC): با وجود قابلیت‌های مشابه، در مقایسه با اتریوم کاربرد کمتری در اکوسیستم غیرمتمرکز دارد.

نتیجه گیری

انتخاب بین اتریوم و اتریوم کلاسیک به نیازها و اهداف هر کاربر و توسعه‌دهنده بستگی دارد. اتریوم (ETH) با رشد سریع، نوآوری در اکوسیستم دیفای، و انتقال به اثبات سهام، برای کاربرانی که به دنبال پلتفرمی پویا و قابل توسعه هستند، مناسب‌تر به نظر می‌رسد. از سوی دیگر، اتریوم کلاسیک (ETC) با حفظ اصول تغییرناپذیری بلاکچین و تمرکز بر امنیت و شفافیت، توجه آن دسته از افرادی را جلب می‌کند که به فلسفه‌ی اولیه بلاکچین و مقاومت در برابر تغییر اهمیت می‌دهند.