عرضه توکن اوراق بهادار STO چیست؟
STO یک روش جمع آوری سرمایه می باشد درست همانند ICO ها و یا IEO ها اما این میان در رابطه با STO ها مواردی لحاظ شده که آنان را از ICO و IEO متمایز می کند و در این مقاله قصد داریم تا به بررسی این روش جمع آوری سرمایه بپردازیم و همچنین تفاوت های آن با روش های دیگر را نیز بررسی کنیم.
STO چیست؟
همانطور که گفتیم STO ها یک نوع روش جمع آوری سرمایه هستند. اما تفاوت بزرگی که در رابطه با STO ها وجود دارد این است که STO ها توسط قانون و دولت حمایت می شوند. یعنی هنگامی که یک شرکت قصد انجام STO را دارد باید موارد قانونی آن را پشت سر بگذارد تا فرآیند انجام این کار ثبت شود. همچنین اگر سرمایه گذاری در STO شرکت کند و پول واقعی را پرداخت کند تا یک توکن اوراق بهادار خریداری کند، این توکن در قرارداد هوشمند برای آن شخص ثبت می شود. یعنی آن شخص به صورت رسمی و قانونی صاحب سهام شرکت خاصی می شود.
تفاوت STO با ICO و IEO
همانطور که گفتیم بزرگترین تفاوتی که STO ها با ICO ها و یا حتی IEO ها دارند در قانون گذاری آن ها است. اگر خاطرتان باشد با چند نوع توکن داشتیم:
- توکن کاربردی
- توکن اوراق بهادار
- توکن دارایی
- توکن ارزی
- توکن سهمی
- توکن های سودده
- توکن های جایزه
هنگامی که یک ICO برگذار می شود، توکن های خود را با نام توکن کاربردی عرضه می کند و ادعا می کند این توکن ها استفاده کاربردی دارند یعنی مثلا در پرداخت هزینه غذای مصرف شده می توانند مورد استفاده قرار بگیرند. اما زمانی که توکن عرضه می شود هم سرمایه گذار و مجموعه عرضه کننده به چشم سرمایه گذاری به آن نگاه می کنند نه به چشم یک توکن کاربردی. به همین دلیل وقتی توکنی قرار باشد استفاده کاربردی داشته باشد خیلی از موارد و شرایط قانونی را دور می زند و خیلی ساده عرضه می شود. اما زمانی که یک STO صورت می گیرد یعنی دارد یک توکنی عرضه می شود که ارزش سرمایه گذاری دارد، وقتی شما خونه ای خریداری می کنید که انتظار دارید پس از پرداخت هزینه خونه صاحب خونه شما شوید، ایا بدون سند و محکم کاری پولی پرداخت می کنید؟ خیر. در این روش عرضه هم چنین است زماین که هر دو طرف قضیه می دانند که توکن کاربرد سرمایه گذاری دارد پس هر دو طرف ملزم هستند شرایط قانونی را پشت سر بگذارند، چه عرضه کننده و چه سرمایه گذار. زیرا شما با خرید آن توکن دارید به یکی از سرمایه گذاران یک مجموعه بدل می شوید پس طبیعتا نیاز است شما هم یک سری قوانین را پشت سر بگذارید البته این قوانین برای سرمایه گذار آنقدر سنگین نیست در حد یک احراز هویت است و متاسفانه کشور ما برای برخی صرافی ها بلاک است و نمی توانیم احراز هویت کنیم مگر آنکه به آشنایی خارج از ایران بگوییم احراز هویت کند که در این صورت تمام سهام های خریداری شده به نام آن شخص است.
این خلاصه و کلیتی درباره STO بود تا به اینجای کار تفاوت STO با دیگر روش های جمع سرمایه را متوجه شدیم و همچنین فهمیدیم امکان شرکت در اکثر STO ها برای ما ایرانی ها وجود ندارد. بنا به شرایطی که باید طرف سرمایه گذار بپذیرد.
| نام پروژه | مزیت | معایب |
|---|---|---|
| STO | قانونمندی – عدم کلاهبرداری – سرمایه گذاری | عدم امکان سرمایه گذاری در اکثر پروژه ها |
| IEO | کاهش کلاهبرداری – اعتماد بیشتر – سودهای چندصددرصدی | 1. محدودیت 2. سلب مالکیت 3. افزایش تقاضای مصنوعی |
| ICO | دسترسی آسان به پروژه | کلاهبرداری زیاد – عدم اطمینان – منحل شدن پروژه |
چالش های پیش روی STO ها
بزرگترین چالشی که STO ها با آن رو در رو هستند مقررات سنگین است.
این مقررات بار سنگینی را از نظر امانت‌داری، پیگیری مالکیت دارایی‌ها، تاییدیه‌های صرافی‌ها، احراز هویت، قوانین ضد پولشویی و غیره بر دوش STOها قرار می‌دهد تا مطمئن شوند STOها از قوانین امنیتی مربوطه پیروی می‌کنند.
به علاوه، به دلیل حذف شدن تعدادی از واسطه‌ها مثل بانک‌ها، کارگزاری‌ها و وکلا در این سیستم‌های غیرمتمرکز، مسئولیت اجرای این وظایف بر عهده شرکتی است که این مقررات را وضع می‌کند.
سوالات متداول
STO ها یک نوع روش جمع آوری سرمایه هستند. اما با این تفاوت که دارای قانون اند.
بزرگترین مشکلی که STO ها دارند مقررات سنگین است، علاوه بر آن برای ایرانی که اکثر پروژه های STO غیر قابل شرکت کردن است.
توکن کاربردی
توکن اوراق بهادار
توکن دارایی
توکن ارزی
توکن سهمی
توکن های سودده
توکن های جایزه
زیرا STO ها توکن های اوراق بهادار به حساب میایند و شخص با خرید آن ها صاحب دارایی می شود.
مانند هر سرمایه گذاری ای STO ا هم خالی از خطر نیستند اما دست کم خطری که در اینجا وجود دارد فقط این است که در جای اشتباه و شرکت اشتباهی سرمایه گذاری کرده باشید نه اینکه مانند ICO ها کلاهبرداری شود.
